شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم

صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم


بگم این حق هیچ کس نیست که با ثروت فقیر باشه
کسی که فرش می بافه نباید رو حصیر باشه
اگر چه سختی از انسان یه کوه درد میسازه

ولی از مردم ما درد داره یه مرد میسازه


شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم
صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم


نگاه کن بچه های کار چجور تو آب و آتیشن
تو این روزهای سخت کمک حرج پدر میشن
من و تو مردمی هستیم که گنج از رنج می سازیم
به این تاریخ خورشیدی به این فرهنگ می نازیم
من و تو مردمی هستیم که آینده تو مشت ماست
که از هفتاد نسل قبل هزار اسطوره پشت ماست


شمالم تا جنوبم عشق ، چه خاک و گندمی دارم
صدام یاریم کنه باید بگم چه مردمی دارم

 
چه ویرانگر ولی شیرینی ای عشق
گهی شاد و گهی غمگینی ای عشق
بیا که با همه افسون گری باز
برای درد دل تسکینی ای عشق